dinsdag 22 november 2011

Belangengroepen versterken de instabiliteit van het bestuur

Belangengroepen spelen een belangrijke rol in de ontwikkeling van wetgeving. Bijna altijd leidt de invoering van wetgeving daarbij weer tot het creëren van nieuwe belangengroepen. Dit proces kan er makkelijk voor zorgen dat de betaalbaarheid helemaal uit de bocht vliegt. De verslechterde concurrentiepositie zal uiteindelijk het tij keren. Dit lokt weer hele nare maatregelen uit voor mensen die afhankelijk zijn geworden van deze voorzieningen. Het resultaat is een wisselvallige en onbetrouwbaar beleid van de overheid.
 

Laten we eens kijken naar de invoering van de wetgeving ten aanzien van arbeidsongeschiktheid. In eerste instantie zijn de overheid, de vakbonden en de bedrijven de belangrijkste belangengroepen. Alle drie de partijen hadden belang bij invoering. De overheid kan de kiezer voorhouden dat ze nu verzorgd zullen worden in het geval van arbeidsongeschiktheid. Dat klinkt natuurlijk heel mooi en de kiezers waren daarom ook heel content met deze maatregel. Voor de vakbonden was dit ook een mooie maatregel. Ten eerste omdat hun leden nu een uitkering voor arbeidsongeschiktheid krijgen. Ten tweede omdat het ervoor zorgt dat het aanbod van arbeid afneemt. De afname van dit aanbod versterkt de positie van de werknemers en dus die van de vakbond. De bedrijven hadden ook voordeel bij deze maatregel omdat zij medewerkers die niet voldeden aan de verwachtingen af konden laten vloeien via de arbeidsongeschiktheidsregelingen.

Je ziet hier een proces ontstaan waarbij er alleen de voorstanders invloed hebben op het proces. Terwijl er toch de nodige nadelen aan deze genereuze regelingen kleefden. Degenen die benadeelt worden hoor je niet. De belastingen zullen omhoog gaan door deze maatregelen. Maar de stem van de belastingbetaler is in dit proces heel slecht vertegenwoordigd.

Verder zie je dat er nu nog een nieuwe groep belanghebbenden wordt gecreëerd. Dat is de groep arbeidsongeschikten. Dit versterkt weer de druk op het versoepelen van de regelingen en het verhogen van de uitkeringen. Het lijkt erop dat deze groep voordeel heeft bij deze regeling, maar uiteindelijk zullen zij ook geconfronteerd worden met de onbetaalbaarheid.

De regelingen werden steeds soepeler en de uitkeringen hoger onder druk van de belangengroepen. De regeling werd hierdoor uiteindelijk te duur. Dit vertaalde zich in verslechtering van de concurrentiepositie van ons land. Dit zorgt weer voor achteruitgang van belasting- en premieopbrengsten. Dus meer uitgaven en minder inkomsten. De overheid zal nu wel in moeten grijpen anders gaat het land uiteindelijk failliet. Het resultaat is dat er harde maatregelen genomen moeten worden. De arbeidsongeschikten moesten allemaal herkeurd worden en ook de uitkeringen werden lager. Mensen die afhankelijk waren geworden van deze maatregelen kwamen daardoor in de kou te staan. Ze hadden erop vertrouwd dat de overheid voor hen zou zorgen, maar zij kwamen van een koude kermis thuis.

Dit wisselvallige proces is naar mijn mening het resultaat van bestuur door belangengroepen, zoals dat gebruikelijk is in de democratieën van de ontwikkelde landen. Eerst worden er cadeautjes uitgedeeld om kiezers en belangengroepen te paaien en uiteindelijk blijkt dat onbetaalbaar te zijn. En dan moeten er harde maatregelen worden genomen of het land gaat failliet. Het resultaat is dat zwakke groepen in de samenleving in constante onzekerheid leven. Ze zijn overgeleverd aan de willekeur van het overheidsbeleid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten