woensdag 16 november 2011

Loze dreigementen

Momenteel wijst iedereen met zijn vingertje naar de PIGGS landen. De braverikken slaan graag stoere taal uit. Als ze nu niet hun zaakjes op orde krijgen dan zullen er sancties volgen. Maar als het puntje bij het paaltje komt dan blijkt alles vloeibaar. Harde sancties blijven uit en dan worden de problemen toch weer vooruitgeschoven.


Het eerste probleem is hier dat de sancties grote gevolgen zullen hebben op korte termijn. Als de geldkraan naar Griekenland dichtgedraaid wordt dan zal dat op korte termijn negatief uitpakken voor de Eurozone. Niemand weet precies hoe groot deze gevolgen zullen zijn, maar doemdenkers voorspellen het ergste.

Het tweede probleem is dat niemand op korte termijn de verantwoording wil nemen voor deze problemen. Harde maatregelen leidt tot verlies van kiezers. In een democratie zal dat dus niet gebeuren. Ook benoemde deskundigen schuiven liever de problemen voor zich uit. De bestuurders van de ECB willen niet verantwoordelijk zijn voor grote problemen in de Eurozone. En dus kiezen zij ervoor om de geldkraan open te zetten. Ook al is dit op termijn juist schadelijker.

De conclusie is dat al deze dreigementen loos zijn. Als de Grieken hun begroting niet op orde krijgen dan zullen ze toch geld krijgen. Niemand wil instaan voor de negatieve gevolgen. Het resultaat is dat er slechts halve maatregelen worden genomen. Het punt dat ik wil maken is dat democratische overheden niet in staat zijn tot harde maatregelen. Zijn de maatregelen te hard dan leidt dat tot verlies van kiezers. En dat kan geen enkele politicus zich veroorloven. Dus worden problemen weer vooruit geschoven. Daarmee blijven de problemen groter en groter worden. Griekenland is een voorbeeld van waar dat toe leidt.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten